Rimokatolička crkva, protestantske i Anglikanska crkva, kao i neke pravoslavne crkve koje su prihvatile novo računanje vremena, proslavljaju Božić.
Božićno slavlje traje nekoliko dana – kod rimokatolika, sve do praznika Sveta tri kralja, 6. januara.
Prema Bibliji, Isus Hristos je Sin Božji, kojeg je rodila devica Marija, bezgrešnim začećem putem Svetog duha, u gradu Vitlejemu. Budući da se u Novom zavetu ne navodi kada se tačno rodio Isus, prvi hrišćani nisu slavili Božić, nego samo Uskrs. U prvo vreme postojanja hrišćanske crkve, Božić i Bogojavljenje su proslavljani u isti dan, a praznik je nazivan Epifanija.
Božić je poceo da se slavi u Rimu, prema mnogim izvorima, na dan kada se prethodno slavilo rođenje paganskog boga sunca, Sola.
U Rimokatoličkoj crkvi se u noći između Badnjeg dana (24. decembra) i Božića (25. decembra) služi sveta misa koja se zove ponoćka. Centralnom proslavom na Badnje veče u crkvi Svetog Petra u Vatikanu predsedava papa. Sutradan, 25. decembra u podne, papa u Vatikanu sa lođe crkve Svetog Petra drži govor i daje blagoslov Urbi et orbi (gradu /Rimu/ i celom svetu).
Simboli Božića kod rimokatolika su jasle, u kojima je Hrist rođen, jelka kao večno zeleno drvo i adventni venac. Kićenje božićnog drveta je star običaj, ali nije bio raširen sve do sredine 19. veka, kada se širi uglavnom pod uticajem nemačke tradicije. Sada je prihvaćeno u celom svetu.
Za Božić se u crkvama postave jasle, sa scenografijom koja treba da dočara ambijent staje i skromne uslove u kojima je Hrist rođen, potiče iz 13. veka. Simbolične i stilizovane jasle u svojim domovima danas imaju i mnogi vernici.
Venac – advent je ispleten od slame i borovih grančica, ukrašen purpurnim vrpcama i ima četiri crvene sveće, zbog četiri nedelje posta, koje se pale jedna po jedna, svake nedelje uoči Božića.
Višenedeljni post uoči praznika primenuju svi hrišćanski vernici.
