Pesnik Miroslav Nikolić član je Književnog kluba „DIS“ iz Bačke Palanke od 1988. godine, trenutno je na funkciji potpredsednika. Član je i Društva književnika Vojvodine od 1998. godine.
Do sada je objavio pet knjiga pesama: Pesmom Protiv Pesme, Prelistavanje Vremena, Rane Pesme 1988 -1990, Danas Juče Sutra i Plodovi Pada. Redovno je objavljivao radove u izdanjima KK „DIS“, „Hitac“.
Od 2008. do 2012. godine učestvovao je na međunarodnom susretu pesnika „Garavi sokak“ iz Inđije. U Novom Sadu je bio učesnik Izložbe pesama „100 thousend poets for change“ 2011. Haiku poezija mu je objavljena u knjizi jugoslovenskih renga pesama „Gle, nevreme!“ (Društvo prijateljstva Jugoslavija – Japan Univerzitetska sekcija Novi Sad 1997. godine), zastupljen je u antologiji iz edicije „Trešnjev cvet“, jugoslovenskog haiku pesništva u prevodu na ruski jezik „Pahulje maslačka“ (Beograd 2002.).
Objavljivan je u mnogim eminentnim časopisima za književnost, kulturu i umetnost. Osvojio je brojne nagrade: 1992. godine „Studentsko pero Vidovdansko“ Beograd i „Gordanino proleće“, 4-to mesto na susretu mladih pesnika Jugoslavije –Svrljig, iste godine Diploma za učešće na književnom i likovnom konkursu u Kuli u organizaciji kulturno-prosvetne zajednice.
Godine 1993. osvaja PRVU NAGRADU za poeziju na literarnom konkursu „Ulaznica 93“ u Zrenjaninu, TREĆE osvojeno mesto za 1993. godinu za poetsko učešće u „Stihovima na jastuku“ od strane Radio Novog Sada i izdavačke kuće „Svetovi“ iz Novog Sada, 2001. godine priznanje K.K. „DIS“ i Narodne biblioteke „Veljko Petrović“ za uspešno sudelovanje na književnom konkursu „Vatrom brodim – stihom hodim“ i Diploma za osvojeno 10-to mesto.
Miroslav Nikolić o svom pesničkom opusu ovako govori: – Rođen sam one godine kada su Bitlsi prestali da postoje. Svoj prvi javni poetski nastup sam imao 1988. godine na književnoj večeri pesnika Pere Popova. Govorio sam svoju pesmu „Mogućnost besmrtnosti“. Godine 1993. u Zrenjaninu dobijam Prvu nagradu na književnom konkursu ULAZNICA 93, za ciklus pesama „Vetar i Vatra“, žiriom je tada predsedavao književnik Mihajlo Pantić.
Iste godine dobijam i treću godišnju nagradu izdavačke kuće „Svetovi“ Jovana Zivlaka iz Novog Sada, za redovno učešće u „Stihovoma na jastuku“ Radio Novog Sada. Naredne godine nastupam u Vukovaru, na otvaranju Srpskog kulturnog centra. Pratnja na pozornici su mi bili „Momci iz Palanke“.
Aktivno sam učestvovao i u radu Haiku kluba „Aleksandar Nejgebauer“. Sa 27 godina života postajem član DK Vojvodine. 1999. Nato agresijom pogođenu našu zemlju branim stihovima. Pored aktivnog književnog stvaralaštva, zastupljen sam i na muzičkoj sceni, kao autor nekih tekstova najpoznatijeg rok sastava iz Bačke Palanke Santos Braders Benda i Milana Kerezovića Keckeca, poznatog novosadskog umetnika… Živim i stavaram sa statusom slobodnog umetnika.
