Od 1828. do 1848. postoje podaci o smrtnosti dece u Bačkoj Palanci. Ona je bila jako visoka i kretala se od 42% 1831. godine pa do 71% 1839. godine za decu uzrasta do 14 godina. Od svih, najveći procenat se odnosi na odojčad 39%, što je govorilo o niskoj zdravstvenpj kulturi i lošim higijenskim prilikama stanovnika Palanke.
Za prvog opštinskog lekara postavlje je dr Egon Holcner, 1846 godine. Njega je kasnije zamenio dr Ferdinand Findler. Godine 1861. na ovu dužnost dolazi dr Samuel Bernhajm, a zatim dr Anton Hip koji je 1872. postavljen za prvog sreskog lekara.
Na ovu dužnost je 1878. godine došao dr Perlez, a zatim dr Lebl. Dr Matijas Berihajm je 1895. godine postavljen za prvog lekara“Krankenkase“, zanatske korporacije u Palanci. Njega je kasnije zamenio dr Johan Adrijan. Na ovu dužnost je 1903. došao dr Eduard Ilg, koji je dugo vremena posle rata radio u Bačkoj Palanci.
[rev_slider alias=“podunavlje-2-„][/rev_slider]
Godine 1906. u Palanku je došao dr Borislav Uvalić, prvi lekar srpske narodnosti i proveo ovde na radu punih 40 godina. To je bio čovek retkih moralnih kvaliteta i radnog elana. Zahvaljujući svojoj nesebičnosti i predanosti, stekao je zasluge, ne samo kao lekar već i kao kulturno-prosvetni pregalac. Na njegovu inicijativu iskopan je prvi arterijski bunar, osnovan antituberkulozni dispanzer kao i prosvetni odbor. Bio je i dugo godina predsednik srpske čitaonice. Njegov stariji sin Radivoj je bio španski borac i prvoborac u NOB-u, a kasnije ambasador u mnogim zemljama. Mlađi sin Relja je poginuo kao borac u NOB-u.
Pred Prvi svetski rat u Bačku Palanku došao je još jedan vredan zdravstveni radnik i dobar čovek, dr Aleksandar Dembic kao opštinski lekar Stare Palanke, a zatim od 1916. do 1921. godine kao sreski lekar. Kasnije je imao i svoju privatnu praksu lečeći bolesnike sa retkom savešću i ljubavlju.
U to vreme, Palanka je prišla rešavanju jednog svog gorućeg problema – snabdevanje pijaćom vodom. Grad se razvijao na niskom, vodoplavnom terenu pored Dunava, a kopani bunari na đeram bili su plitki i izloženi zagađenju te je voda često bila uzrok crevnim infekcijama. Godine 1913. kopani su arterski bunari koji su uzimali vodu sa dubine od 170 metara, iz trećeg vodonosnog sloja i isticali pod pritiskom. Bilo ih je nekoliko. Istovremeno su položene u zemlju i prve vodovodne cevi da bi se vodovod širio i do 1920. snabdevao vodom 71. kuću. U periodu od 1941. godine vode je bilo u 102 kuće.
Pogledaj: Prva apoteka u Vojvodini bila je u Bačkoj Palanci
Pogledaj: Kako se Bačka Palanka borila protiv kuge?
