U tom periodu nastale su mnoge slike Petera Maurera na palanačke teme, od kojih su četiri sačuvane u našem gradu.
Prve dve slike – ulja na platnu, „Orač“ i „Sejač“, rađene su po narudžbi poznatog palanačkog industrijalca limarskih proizvoda Franca Bosta. Treća slika velikog formata „Palanačka parna skela“, rađena za firmu koncesionara „Subotić“ iz Novog Sada, devastirana je i nalazi se u društvenom vlasništvu u našem gradu.
Četvrta slika – ulje na platnu „Ciglana Braće Reseli“, dim. 115 h 75 cm, signirana i datirana u 1944. godinu, naglašenog kolorita, nerazvijene kompozicije, u prvom planu je ciglarska kružna peć sa dimnjakom iz 1904. godine.
Ovde treba pomenuti još dve slike, od kojih za jednu istoričari umetnosti, treba da urade atribuiranje autorstva, koja predstavlja „Bitku kod Petrovaradina 1716“, uzdržanog kolorita, zavidnih dimenzija, koja je devastirana i neophodna je stručna reparacija umetničkog dela. Druga slika je portret u stojećem stavu Jakoba Suknovića, sveštenika i osnivača prve bolnice u Palanci (1840-1864), koja je poverena na restauraciju slikaru Peteru Maureru 1937.godine, velike je umetničke vrednosti, kojoj se gubi svaki trag posle oslobođenja Bačke Palanke.
Najplodniji period, kada je reč o religioznom slikarstvu Petera Maurera, je vremenski raspon od 1935. do 1944. godine, kada on intenzivno radi na oslikavanju zidova pravoslavnih verskih objekata i oltarskih pregrada – ikonostasa u njima.
Prvi veliki samostalni ikonografski rad Petera Maurera je oslikavanje zidova i oltarske pregrade u pravoslavnoj crkvi u Bapskoj, selu između Iloka i Šida. U šarengradskoj pravoslavnoj crkvi oslikao je 60 prestonih i prazničnih ikona i 60 prizora iz Starog i Novog zaveta. Uradio je pozlatu na duborezu ikonosta, restaurirao Časnu trpezu i životopis polukružne apside u oltarskom prostoru.
U Mohovu je uradio pozlatu na ikonostasu pravoslavne crkve i popravku oštećenih ikona i čišćenje od dima i čađi štafelajnih ikona iznad vladičanskog trona i u pevnicama. U Vukovaru je u pravoslavnom hramu Sv. Nikole, zajedno sa svojim profesorom Nikolajem Maljikovim, radio na restauraciji i pozlati oltarske pregrade, čišćenju i popravci oštećenih ikona, draperija i ukrasa na soleju – „Zvezdano nebo“.
Pravoslavni hram u selu Boboti, kod Osijeka, obnovio je u celosti, od životopisa, štafelajnih ikona, pozlate, oslikavanja naosa draperijem, a u istočnom soleju, oslikao je četiri jevanđelista sa pripadajućim simbolima. Dok je boravio u Vukovaru, video je ikonostas u kapeli čuvene veleposedniče porodice Paunović, koji je oslikao poznati banatski slikar – simbolista, Stevan Aleksić (1876-1923), a čiji barokni uticaj je prepoznatljiv na oslikanoj oltarskoj pregradi u pravoslavnoj crkvi u Boboti, što je dokaz prihvatanja baroka u ikonografskom slikarstvu i životopisu Petera Maurera.
Postoje svedočenja da je porodica Maurer živela u kući pored današnje škole „Heroj Pinki“, a od 1940. godine u kupljenoj kući – Šumska ulica br. 913 (danas br. 31), u kojoj je Peter Maurer otvorio trgovinu mešovite robe – stakla i porcelana, na svoje ime, za majku Anu i sestru Elizabetu.
Nošene vihorom Drugog svetskog rata, mnoge švapske porodice napustile su Bačku Palanku, s tim da je sudbina porodicu slikara Petera Maurera dva puta oterala u izgnanstvo. Zajedno sa 140 porodica, kreću 11. oktobra 1944. godine preko Austrije i Čehoslovačke i stižu 24. maja 1945. u Lajpcig – Nemačka. O ovom egzodusu, Maurer je naslikao ulje na platnu, gde su na zaprežnim kolima njegova majka, supruga i troje dece, a on stoji pored kola, ispred kuće u Šumskoj ulici.
Znajući da njegovo zidno slikarstvo Vizantijsko-balkanskog stila, nema tržište u novoj katoličko-protestantskoj domovini, 15. oktobra 1945. godine, upisuje Umetničku školu u Lajpcigu. Učio je i radio, kako bi prehranio porodicu, ali s proleća 1946. godine, Lajpcig ostaje u Istočnoj zoni, a Peter sa porodicom nekako uspeva 6. maja 1946. godine da ponovo izbegne, ovoga puta u Bavarsku – Zapadna zona, u grad Minhen, gde ih američka vojna uprava smešta u prihvatni logor u kome ostaju do novembra 1956. godine.
