Prvo se nailazi na Čelarevo
Na ulasku u opštinu Bačka Palanka iz pravca pokrajinskog centra – Novog Sada, prvo se nailazi na Čelarevo. Mesto nazvano po, kažu meštani, narodnom heroju Jugoslavije Zdravku Čelaru, a koje se ranije zvalo Čib, krije i otkriva znamenitosti koje turiste mame u Vojvodinu.
Na jednom od malobrojnih skretanja sa glavnog puta, tik uz mesnu crkvu, nalazi se dvorac imenovan „Dunđerski“. Njega je, kako mu ime kaže, kupio grof Lazar Dunđerski 1882. godine. Mada već imućan i ostvaren poslovni čovek, grof je silno želeo da kupi imanje baš na tom mestu, podigne malu pivaru, uz nju u dvorcu podiže već ostvarenu porodicu, prima goste, kulturno i privredno uzdiže kraj.
O svemu tome pripoveda Ljiljana Radišić, kustos muzeja pivare, otvorenog pre deset godina. On se, takođe, nalazi u Čelarevu, odmah do dvorca, na mestu nekadašnjeg skladišta hmelja. Reč je o jedinstvenom muzeju koji od zaborava čuva srpsko pivo iz 19. veka, flaše različitih oblika i veličina, portret osnivača, autentične točilice, frižidere, ondašnju birtijsku atmosferu, ali i priznanja za uspehe, kvalitet i rad.
Interesovanje za život i poslovanje porodice Dunđerski na ovo imanje dovodi ljubitelje književnosti i filma, sledbenike pesnika Laze Kostića i tragične ljubavi sa grofovom kćerkom Lenkom. Sa druge strane, dovodi ljubitelje piva, poštovaoce lika čuvenog industrijalca, ali i veleposednika, trgovca, dobrotvora, mecene.
Dunavski kej
Bačka Palanka sa svojih 14 naselja prostire se većinski na teritoriji Bačke i svojim manjim delom na teritoriji Srema. Prirodnu granicu među pokrajinskim regionima predstavlja Dunav, presecajući i opštinu. Na obalama tog dela Dunava stasavale su generacije srpskih kajakaša, koje u svojim pričama posebno mesto u srcu odvajaju za Tikvaru.
Tikvara je jezero na Dunavu. Ona po kojoj sabrani sportsko rekreativni centri nose ime – Ustanova sporta i rekreacije „Tikvara“. Njen administrativni centar smešten je na adresi Šetalište Milana Janića 5, olimpijskog vicešampiona, utemeljitelja ovog sporta u tadašnjoj Jugoslaviji.
[wonderplugin_slider id=136]
Na izlazu iz mesta
Na severnoj strani opštine, nešto dalje od ove mirne vode, nalazi se Specijalni rezervat prirode „Bagremara“. Reč je o izletištu, mestu za šetnju pod ruku, piknik, rekreaciju u prirodi. Ova šuma, prostrta na nešto više od 117 hektara, dakle, obiluje bagremom, sa ponekim stablom crnog oraha i hrasta lužnjaka. Oktobarskih dana, to je jedna šarenica, jesen u malom.
Od Bagremare istim putem dublje u Vojvodinu, stiže se do sela u kojem se sabrala svetska politička elita. Karađorđevo, u kojem je s kraja 19. veka podignuta čuvena ergela, danas pod upravom Ministarstva odbrane, mesto je u koje je ranije Tito dovodio svoje kolege u takozvani diplomatski lov.
Danas diplomate ne idu do lovišta fijakerom i uz jednog lovočuvara sa dva šešira na dve glave obeležena istim brojem, čime su premošćavane jezičke barijere, ali uspomene o ovim dešavanjima sačuvane su u muzeju. Nadomak staja nalazi se muzej u kojem su fotografije konja, takođe, uspešnih trkača kraj kojih je poziralo i svetsko plemstvo. Tako se uz jedan fijaker, iz Karađorđeva poslat na svetsko takmičenje u vožnji zaprega, obrela i engleska kraljica.
