Bač je mali grad na čiju važnu ulogu u istoriji podsećaju spomenici kulture od izuzetnog značaja – pravoslavni manastir Bođani, Franjevački samostan i tvrđava, koja iako oštećena, deluje impozantno. Dovoljno je razloga da se opredelimo za ovo mesto: salaši i čarde ga krase, a kao šlag na torti, bogata bačka trpeza – od ribe do jagnjećeg pečenja.
Bač se nalazi na levoj obali Dunava, sa druge strane reke je Vukovar. Udaljen je 62 kilometra od Novog Sada, 140 od Beograda, 120 od Subotice.
Tvrđava u Baču je najstarije utvrđenje tipa „grad na vodi” u ovom delu Balkana, a kako je uz to i solidno sačuvana, primamljiva je za posetioce. U prilog toj činjenici potvrđuje i podatak da je poslednjih godina hiljade turista prošlo kroz njenu kapiju.
Nekadašnje vojno uporište podignuto na manjem ostrvu, nastalom od meandra reke Mostonge, dogradio je u 14 veku ugarski kralj Karlo Roberto Anžujski. Potrudio se da po izgledu i obliku ovo utvrđenje podseća na građevine francuske gotike iz tog vremena. Grad na Mostongi dobija četvorougaonu, Donžon kulu sa pet spratova, značajnu za odbranu.
Posmatrajući sa četvrtog sprata Donžon kule prostarnu ledinu iza delimično sačuvanih zidina, na uzvišenju iznad današnjeg Bača, lako se može zamisliti utvrđenje sa osam kula, razne odaje upravitelja okruga, ulice, boravišta za stražu, kuhinju, bunar, štalu…
Ispod grada se razvijalo civilno naselje – podgrađe, u koje se ulazilo preko drvenog pokretnog mosta kroz kapiju „Šiljak”, koji i danas postoji.
U periodu nakon Mohačke bitke 1529. godine, ovo mesto postaje uporište moćnih turskih vladara. Iz tog vremna potiču i opisi Bačke tvrđave u putopisima Evlije Čelebije. Prema pisanju putopisaca grad je bio opasan u širokom krugu rovovima ispunjenim vodom. Od tada datiraju ostaci starog turskog kupatila – hamama, jedine građevine islamske kulture ovog tipa u Vojvodini.
Od vremena Rakocijeve bune (1703 – 1711) tvrđava biva spaljena, razrušena i napuštena. I reka Mostonga se zabarila, pa je Tvrđava, osim bez svojih kula, ostala i bez reke kojom su vekovima stizali brodovi vojnih velikana, kraljeva i plemića.
Uprkos svemu, Tvrđava Bač je najbolje očuvano srednjevekovno utvrđenje u Vojvodini i kao takva je, kao utvrđeni zamak, 1948. godine proglašena za spomenik kulture.
Kao prostorno kulturno-istorijsku celinu, zajedno sa podgrađem, od izrazitog značaja za Srbiju zaštićena je 1992. godine.
U ruševinama danas postoje četiri bočne i jedna centralna kula visine 35 metara.
U okviru projekta „Vekovi Bača” izvođeni su radovi na zidanim strukturama, konsolidovana su oštećena mesta na centralnoj Donžon kuli, i uređena suvenirnica na prvom spratu kule, u kojoj se ulaz u odaje naplaćuje 100 dinara za odrasle, 80 za decu (đake).
Hamam u Baču je jedina donekle očuvana građevina islamske kulture u Vojvodini.
Nedaleko od tvrđave, u centru Bača, nalazi se Franjevački samostan kome su temelje postavili pripadnici viteško – monaškog reda Vitezovi Svetog Groba Jerusalimskog, koji su se borili u krstaškim ratovima još u 12. veku 1169. godine.
Franjevački samostan sa crkvom Uznesenja Marijinog vredno je i retko kulturno nasleđe, zbog čega je kategorisano najvišim stepenom – od izuzetnog značaja za Republiku Srbiju.
U decembru se planira otvaranje muzejskog kompleksa.
Ulaz u samostan se plaća 100 dinara za odrasle i 50 za decu (đake).
Na severu Bačke, oko desetak kilometara od Starog Bača, pođe se prema Vajskoj, pravo putem i dođe do Bođana i manastira sa leve strane. Manastirska crkva je posvećena Vavedenju Presvete Bogorodice. Nakon velike seobe Srba, Bođani su jedno vreme bili sedište episkopa. Početkom 18. veka u manastiru je radila bogoslovska škola. U okviru konaka nalazi se mala kapela sa izvorom, na kome se po predanju ktitor ovog manastira Bogdan, koji je imao bolesne oči, umio i ozdravio. Iz zahvalnosti na tom mestu je podigao ovaj manastir koji je prvobitno bio brvnara. Kompleks ovog muškog manastira ima veliki i uređen park.
Niko neće doći da vidi samo Bač. Treba doživeti lepu vojvođansku bačku priču tog prostora u međurečju Dinava i Tise – a to znači i da poseti, nedaleko od tvrđave, seosko domaćinstvo „Didina kuća”.
Kuća je sagrađena početkom prošlog veka, opremljena pokućstvom i nameštajem iz tog doba. Ulaznica sa zakuskom i domaćim sokom je 200 dinara za odrasle i 150 dinara za decu, poželjno je najaviti se.
Ugostiteljska ponuda je bogata, a cene „pristojne”. Oni koji vole domaću atmosferu salaša ovde će moći da uživaju u dobroj supi sa knedlama, gulašu i jagnjetini, dok se u čardi služi som, šaran, smuđ po ceni od 450 do 750 dinara.
