Cela porodica, njih šestoro, u prvo vreme je živela u jednoj sobi, a kako ga je Bog dao snalažljivog, odmah je počeo da radi pojedinačne i grupne portrete vojnika i starešina iz američke baze.
Mnogi vojnici sa svojim portretima su se vratili u Ameriku i na adresu Petera Maurera u Minhenu stizale su narudžbe za portrete američkih porodica, koje je radio sa fotografija.
U prvo vreme naknadu za umetnički rad, Maurer je naplaćivao u hrani i garderobi, jer su nestašice bile velike u Nemačkoj, pa mu novac nije značio mnogo.
Januara 1949. godine, rodila im se kćerka Amalija, a snabdevanje osnovnim potrepštinama se normalizovalo, tako da je Peter pronašao galeristu iz San Franciska, sa kojim je potpisao ugovor 20. oktobra 1949. godine o poslovnoj saradlji.
Postoje validni podaci da je slikar Peter Maurer isporučio pomenutom američkom galeristi, do kraja 1959. godine preko 150 slika – ulja na platnu, uglavnom pojedinačnih i grupnih portreta.
Iako je živeo u skladnom braku sa Darinkom Saboljević, crkveno venčanje je obavljeno posle dvadesetak godina zajedničkog života, 20. avgusta 1954. godine, u crkvi Sv. Korbiniania u Minhenu. Upravo ovaj podatak, pored krsnog lista Petera Maurera, koje smo dobili ljubaznošću mr. Františeka Gašparovskog, župnika rimokatoličke župe Bezgrešno začeće BDM, u Bačkoj Palanci, kome se i ovim putem zahvaljujemo, bio je polazna osnova u našem istraživanju.
Radeći za nemačko tržište, a posebno za američko, materijalne prilike porodice Maurer su vidno poboljšane, ali tada mu umire majka Ana 3. marta 1959. godine u 74. godini života.
Velika tragedija zadesila je porodicu Maurer 21. marta 1983. godine, kada gine njihov član, sin Peter-Jakob u saobraćajnoj nesreći. Slikar Peter Maurer, celog života je bio humanitarac, sportski radnik, član Saveza umetnika i pronalazača Bavarske, donator Udruženja porodica sa mnogo dece i uvek je isticao, da je čovek sa dve domovine – Jugoslavije i Nemačke.
Umro je 10. avgusta 1988. godine u Minhenu, gde je i sahranjen u porodičnoj grobnici 142A/V/16AB, na groblju Valdfridhof.
Drugi stub umetničkog stvaralaštva Petera Maurera, sticajem nesrećnih okolnosti, krenuće u drugačijem slikarskom pravcu, od prvobitnog ikonografskog opusa. Iz dostupne građe (pedesetak fotografija Maurerovih umetničkih slika iz porodične kolekcija i kritika sa njegovih izložbi), možemo sagledati slikarski posleratni opus ovog palanačkog umetnika.
Kako je već rečeno, portret dominira njegovim umetničkim stvaralaštvom, zatim pejzaž, kada reč o tehnici uljanim bojama, a radio je i akvarel i crtež olovkom. Od portretnih umetničkih slika Petera Maurera, posebno se ističu auto-portreti, porodični zajednički i portreti pojedinih članova uže porodice.
Kada je reč o auto-portretima Petera Maurera, koje pratimo od 1929. godine, vidi se umetničko i zanatsko napredovanje kreativnog procesa, hedonističkih i psiholoških stanja u krupnom planu na njegovom licu. Portreti supruge i dece su koncipirani tako da odišu građanskim manirizmom, skromnošću i nenametljivošću životnog stila, širokih poteza, naglašenog kolorita i svetlosnih partija na licima i odeći portretisanih.
Od portreta rađenih po narudžbi, posebno se ističu „Kralj Ludvig“ i „Zlatni šlem“ (replika Rembrantove slike iz 17. veka), koje odišu karakterom flamanskog slikarstva. Uvidom u pejzažno stvaralaštvo Petera Maurera, a imajući na umu da sva ulja, akvareli i crteži su iz porodične kolekcije, razumljivo je da dominiraju palanačke teme, rađene do Drugog svetskog rata.
U posleratnom periodu nastali su pejzaži Lajpciga i Minhena, a nekoliko palanačkih kompozicija, rađenih na osnovu fotografija („N. Palanka“, „Palanački atar“, „Pored Dunava“, „Ilok“ i dr) su iz kasnijeg perioda. Izložbena aktivnost Petera Maurera, a na osnovu dostupne građe, uglavnom se svodi na devet međunarodnih izložbi u Bad Verishofeneru, gde je akcenat stavljen na izložbu od 6. avgusta 1980. godine.
Kuriozitet ove izložbe je učešće Petera Maurera i njegovog sina Petera Jakoba Maurera, pored drugih nemačkih slikara iz Baden Vitenberga, uz slikare iz Jugoslavije, Amerike – Arizone, Šri Lanke, Rumunije, Turske, Cejlona i dr. Izložbu je videlo oko 6.000 posetilaca, a stručna kritika i laička publika su vrlo visoko ocenili izložena dela seniora i juniora Maurera.
„Uvek su slikari na osnovu svojih tesnih veza sa narodom svog zavičaja, davali mu duhovnu i estetsku snagu i bili škola za upoznavanje umetnosti kao lepog delovanja, koje služi narodu“, rekao je Peter Maurer u izložbenom katalogu od 6. avgusta 1980.
