Na 200.000 stanovnika Vojvodine ide svega 246 lekara, dok jedan Beograd zdravstvenih radnika samo u službi za zaštitu žena ima koliko cela pokrajina.
Situacija u zdravstvu toliko je loša da pojedine opštine u Vojvodini nemaju ni osnovne zdravstvene usluge i uslove za lečenje. Bač, na primer, nema farmaceute, kao ni lekare na specijalizaciji, Irig ima samo tri stomatologa, a Nova Crnja i Čoka samo dva, dok Mali Iđoš, Novi Kneževac, Kula i Pećinci nemaju nijednu babicu.
Pad nataliteta, rast broja obolelih od malignih bolesti, udaljenost zdravstvenih službi, očajni uslovi i nedostatak kapaciteta za boravak u bolnicama samo su neki od problema koje Srbija ima u zdravstvu, a pokazuju rezultati navedeni u novom Zdravstveno-statističkom godišnjaku Srbije za 2016. godinu Instituta za javno zdravlje „Dr Milan Jovanović Batut“.
Ova publikacija „Batuta“ prikazuje podatke o stanovništvu, rađanju, oboljevanju i umiranju, životnoj sredini, zdravstvenim ustanovama i zdravstvenim radnicima, korišćenju zdravstvene zaštite, životnim stilovima, znanju i stavovima prema zdravlju i indikatorima zdravlja stanovništva. Podaci su prikupljeni iz zdravstvenih ustanova i instituta, kao i iz Republičkog zavoda za statistiku.
Srbija je za 14 godina izgubila oko pola miliona stanovnika, a najčešći uzroci smrti su tumori, bolesti srca, krvotoka, kao i disajnih organa. Vojvodina je prošle godine zabeležila najgori prirodni priraštaj za poslednjih pet do osam godina, ali i dalje ima bolju statistiku od južnih delova Srbije, poput Braničevskog, Zaječarskog ili Borskog okruga (gde je situacija duplo gora).
Stanovnici Severnog banata najkraće žive od svih građana Srbije – muškarci 69, a žene 76 godina i to zato što su uslovi za lečenje u ovom delu Srbije veoma loši. Beograđani žive relativno dugo – muškarci 74, a žene 78 godina, dok prosečan Novosađanin živi 73, to jest 78 godina. Najkraći život imaju stanovnici Čoke, Novog Bečeja i Opova.
Interesantno je, pokazuju podaci iz Godišnjaka, da najduže u celoj Srbiji žive stanovnici Petrovaradina.
Kao što je ranije pomenuto, na jednog građanina Vojvodine ide samo 0.002 lekara. Stomatologa ima 29 na 100.000 stanovnika, a farmaceuta 22 na 100.000 stanovnika. Cela Vojvodina ima 44 domova zdravlja, jedan klinički centar, devet opštih bolnica, 11 specijalnih bolnica, četiri instituta i 10 državnih apoteka. U Vojvodini je 2016. godine zvanično bilo zaposleno 24.898 zdravstvenih radnika i saradnika u svim ustanovama, a najviše ih ima u Južnobačkom okrugu. U ovom okrugu uslovi za lečenje su najbolji jer se u Novom Sadu nalazi najveći broj sedišta zdravstvenih ustanova, ali to ne znači da uslovi ni blizu kako bi trebalo da bude.
Na primer, jedan lekar u službi za zdravstvenu zaštitu žena, prema statistici, opslužuje čak 5.516 pacijentkinja, a broj odraslih građana po jednom lekaru opšte prakse je 1.424. Jedan lekar u dečjim službama pregleda između 650 i 1.400 dece.
Kada je reč o vrstama bolesti, Godišnjak „Batuta“ pokazuje da su česta crevna zapaljenja, herpes, zloćudni tumori (najčešće tumori dojke), tumori prostate i mladeža, kao i velik broj dobroćudnih tumora. Anemični smo, imamo dijabetes u ogromnom procentu, velika je gojaznost, ali ima i sve više neuroloških oboljenja, migrena i poremećaja raspoloženja. Masovno se oboleva od povišenog krvnog pritiska, bolova u leđima i aritmije.
Deca najčešće obolevaju od virusnih i parazitarnih bolesti, anemije, duševnih bolesti, ali u statistici ima i oko 2.000 dobroćudnih i zloćudnih tumora (najčešće se javlja leukemija).
Još jedan poražavajući podatak je da na 1.000 stanovnika Vojvodine nema ni šest postelja u zdravstvenim ustanovama gde je zastupljeno stacionarno lečenje, a više od polovine svih bolničkih postelja je uvek zauzeta – uglavnom zbog obolelih od tumora. Prosečna dužina boravka u bolnicama je skoro devet dana u vojvođanskim instututima i bolnicama, a 63 odsto ležajeva uvek je zauzeto, pokazuju podaci iz Godišnjaka „Batuta“.
Prošle godine je u Srbiji registrovano 262 epidemija zaraznih bolesti, u kojima je obolelo 30.000 ljudi. Najčešće su takozvane kontaktne epidemije, a najčešće uzročnik je samonela. Vojvodina ima odličan obuhvat u vakcinaciji – oko 96 odsto u proseku, što je i najbolja statistika u celoj Srbiji.
Kada je reč o rođenjima i porođajima, najveći broj abortusa imale su žene koje već imaju dvoje dece, dok je manje abortusa bilo među ženama koje uopšte nemaju decu. Najviše abortusa imale su žene starosti između 25 i 34 godine.
Kvalitet hrane u Srbiji generalno nije loš, ali zabrinjava podatak da su sve kontrole pokazale neipsravnosti isključivo u hrani i proizvodima domaće proizvodnje. U hrani za bebe bilo je ostataka pesticida i toksina, u dodacima za ishranu našlo se olovo, a industrijska hrana prepuna je soli. Kontrole su pokazale i da je svaki neispravan uzorak flaširane vode zabeležen u domaćoj proizvodnji. Čak su i uvezene igračke za decu ispravnije od domaćih, što važi i za sredstva za higijenu.
